Uczyłem się od diecezjalnych duszpasterzy i kapelanów służby zdrowia; to ich dzieło. Jeśli cokolwiek udaje się w Kościele zrobić, to tylko dzięki takim kapłanom – powiedział bp Stefan Regmunt po otrzymaniu odznaki honorowej „Za Zasługi dla Ochrony Zdrowia”.
Odznakę wręczył podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Maciej Miłkowski podczas sesji formacyjno-szkoleniowej dla kapelanów oraz diecezjalnych duszpasterzy służby zdrowia, chorych i niepełnosprawnych, która odbyła się w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.
Biskup Regmunt wspominał swoje doświadczenie 10-letniej pracy w Zespole Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. „Mogłem przez te 10 lat poznać wspaniałych ludzi, zarówno w gronie duchownych jak i świeckich. Myślę, że największym osiągnięciem tych lat było to, że umieliśmy się komunikować” – mówił biskup senior diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
„Mogliśmy spotykać się z tymi, którzy przewodzą chorym, jak Apostolstwo Chorych, które organizuje wiele cennych inicjatyw dla chorych, ale też mogliśmy się spotykać z ministrami i poszczególnymi grupami zawodowymi. Poznałem złożoność służby zdrowia, gdy patrzyłem na lekarzy, na położne, na pielęgniarki, farmaceutów, diagnostyków. Patrzyliśmy też, jaką rolę odgrywa ruch Solidarności, by prawa pracownicze były zachowane” – wspominał.
Bp Regmunt zaznaczył, że starał się poprzez codzienną posługę sprawiać, by każdy mógł wnosić jak najwięcej dobra do społeczności, która służy chorym. „Uczyłem się tego od diecezjalnych duszpasterzy służby zdrowia, bo jeśli cokolwiek udaje się w Kościele zrobić, to tylko dzięki takim kapłanom” – powiedział.
W uzasadnieniu wniosku o odznaczenie napisano, że bp Stefan Regmunt „był m.in. kapelanem szpitala psychiatrycznego na terenie archidiecezji wrocławskiej, przewodniczącym Sekcji Osób Niepełnosprawnych przy KEP w latach 1996-2005, organizatorem Narodowej Pielgrzymki Osób Niepełnosprawnych do Lourdes w 2002 roku, przewodniczącym Zespołu KEP ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia w latach 2007-2017 i aktywnie zaangażowany w integrację środowisk medycznych, rozwiązywanie problemów poszczególnych grup zawodowych i promowanie różnorodnych inicjatyw duszpasterskich i społecznych na rzecz osób niepełnosprawnych”.